Waarom denken veel mensen nog steeds dat tekenfilms voor kinderen zijn? Komt het doordat de meeste tekenfilms getarget zijn op kinderen en we daarmee zijn opgegroeid? Of komt het omdat men animatie nog steeds als een genre ziet en niet als een medium? Dat laatste zou jammer zijn, want je kunt namelijk hele vette dingen doen met dit medium. Spider-Man: Into The Spider Verse kwam nog niet zolang geleden uit voor het brede publiek en is een goed voorbeeld van de gave mogelijkheden van animatie. Ik vertel je graag waarom!
Wat maakt de Spider-Man film zo bijzonder?
Wat deze film erg goed doet is dat het zes verschillende stijlen in een film goed in elkaar over laat vloeien, dus de makers van de film hebben zes stijlen samengevoegd tot één unieke stijl. Dat is een behoorlijk proces, wat niet door een klein team gedaan kan worden. Hier hebben ze dan ook 177 animators voor ingezet, die ook nog eens flink de tijd namen. Gemiddeld hadden de makers 1 week werk voor 1 seconde animatie…
Wat de makers heel graag wilden was de authenticiteit van de comics van vroeger waarborgen in de film. Dit doel vormde ook meteen de grootste uitdaging. Om dit te bewerkstelligen hebben ze daarom een aantal technieken gebruikt.
Smearing
Bij snelle bewegingen in een gebruikelijke film of animatie krijg je bewegingsonscherpte (motion blur). Bewegingsonscherpte bestaat echter niet in comics, dus konden de makers dit ook niet toepassen in de Spider-Verse film. In plaats daarvan gebruikten ze de “smearing” techniek.
Bij elk frame waarin veel beweging zit (en dat zijn er nogal wat) hebben ze deze techniek toegepast. De bewegingen van karakters hebben ze als het waren hebben uitgesmeerd om zo een soort van motion-blur te simuleren.
On-Twos
Een andere animatietechniek die ze hebben gebruikt is “On-twos.” Vroeger werden er bij animaties om tijd en werk te besparen maar 12 frames getekend voor elke seconden (normaliter zitten er minimaal 24 frames in elke seconden), dus elke seconden bleef 2 (two) frames staan.
Dit wilde de makers ook toepassen in de Spider-Man film, maar ze wilde dit alleen maar toepassen in bepaalde situaties. Bijvoorbeeld als de jonge Spider-Man nog moet leren web-slingeren (onhandigheid) of bij het Spider-Man Noir karakter (met de stem van Nicolas Cage), die nog uit de oude tijd stamt.
De uitdaging daarbij was om de on-twos techniek te combineren met de huidige techniek, waarbij men wel gebruikt maakt van 24 frames per seconden.
In het eindresultaat zou ieder frame zou zo uit een comicbook kunnen komen. Om dat resultaat te bereiken hebben de animatoren nog meer technieken gebruikt om het meer op een comic te laten lijken. Wat dacht je bijvoorbeeld van misprinting en half-toning?
Misprinting: kleuren rood groen en blauw verkeerd geprint.
Half-tone: puntjes of lijnen gebruikt om schaduw te creëren.
Door alle besproken technieken te combineren, kan je de film op elke frame stilzetten en lijkt het uit een comicbook te komen.
Eindresultaat
Het eindresultaat is dan ook naar mijn mening een masterpiece. De animaties en effecten zijn echt adembenemend. Wat mij betreft is dit dan ook een nieuwe mijlpaal op het gebied van animatie sinds de eerste Toy Story, die alweer dateert uit 1999. Mocht je nog steeds denken dat animatie voor kinderen is, bekijk dan zeker deze film en daarna nog een berg Ghibli films of wat Disney tekenfilms… die schijnen ook wel goed te zijn.
That’s All folks!
Door de aanhoudende corona crisis zijn wij genoodzaakt onze uitvoerende productie-activiteiten te stoppen.
Veldkamp Produkties transformeert naar Veldkamp Stories. Een adviesbureau dat betekenisvolle organisatiestrategieën transformeert naar indrukwekkende en effectieve verhalen.
Want; échte verandering begint met een goed verhaal!
Bezoek hier de website van Veldkamp Stories.
